Spełnione marzenie Davida Walsha (ostatni odcinek)

Ta opowieść o spełnieniu zaczyna się jakby od końca…

Prochy Dawida zastały rozsypane na stokach Monte Keira, zgodnie z jego wolą, którą w formie precyzyjnej instrukcji pogrzebowej podyktował w szpitalu w Rotterdamie. Oto ona:
- Odczytanie wiersza “Twinkley,twinkley little star” w wykonaniu czwórki Mireckich;
- Program muzyczny: klarnet – gra Andrew Holloway;
- Dwa ukochane jachty:1) “Zjawa”,2) “Maria” – słowo Kena Ausburna;
- 10 uderzeń dzwonu obozowego na stoku Monte Keira;
- Krótkie odtworzenie z kasety śpiewu lirogona;
- Przekazanie dwóch pamiętników o jachcie “Maria” Hance Rybczyńskiej;
- Przjażdżka rodziny kajakiem z klubem kajakarskim;
- Wino jeżynowe z przyjaciółmi – Ken Ausburn;
- Ognisko obozowe, piosenki,wycieczka do lasu – do zorganizowania na wiosnę.
I to wszystko. Jakby sam uznał, że marzenie odchodzi wraz z nim.

Niezwykła droga do Polski Dawida Walsha.

Wojna rozłączyła trzech przyjaciół oraz ich niezawodną łajbę Zjawę III. Władek Wagner pływał początkowo w konwojach, którymi szła pomoc militarna do Anglii,później wyznaczono mu zadanie stworzenia zalążków polskiej szkoły rybołóstwa morskiego. Ponieważ każdy dział morskiej aktywności podlegał prawom wojny, “Zjawa III” została przejęta przez polskie władze emigracyjne, z czasem przystosowana do szkoleń morskich, wędrowała pomiędzy portami i wreszcie została sprzedana bez prawa zmiany nazwy.
Władek nie ufał komunistycznym władzom w Polsce i po wojnie pozostał na Zachodzie. Ożenił się i wywędrował na Brytyjskie Wyspy Dziewicze, w miejsce od którego zaczyna się nasza opowieść, na Beef Island.

Blue,czyli Bernard Plowright,pozostał w Anglii,wojnę spędził w oddziałach obrony wybrzeża. A Dawid?

Ahoj roku trzydziesty dziewiąty!

Krótki,połączony z drobnymi remontami na jachcie,postój w Adenie dał kolejne spotkania,nowe znajmości. W brytyjskiej bazie marynarki wojennej  szykowała się feta na przywitanie Nowego Roku. Zjechali z bliskich i odległych baz oficerowie floty brytyjskiej,z żonami oraz…dwie córki pułkownika G.Russela,panna Pamela i panna Monika. Obie zafascynowane trzema bohaterskimi żeglarzami,o których już pisała światowa prasa, spodziewały się, że ich pobyt w Adenie będzie nader ciekawy.

Ich trzech,młodych,przystojnych. One dwie.

Opowieści z Morza - Zjawa - Część II
Odyseja Wagnera

Panowie, ruszamy do Polski – powiedział do nich Władek. Powiedział, że ich akceptuje bez żadnych warunków wstępnych, tylko niech mu powiedzą coś o swoim żeglarskim stażu.
Nic nie mieli do powiedzenia. Każdy z nich gdzieś tam pływał, a skautingowe żeglarstwo miało się w Australii dopiero rozwijać. Były plany. I, w powijakach, skautoskie bazy żeglarskie. Znaczy – jedna baza. Dokładnie rzecz ujmując wyznaczono już dla niej teren na Mt. Keira, na takim wzgórzu nad morzem. Jeszcze tylko potrzebne są kadry i australijski skauting liczy na to, że morski rejs do Europy zapewni dwum skautom.

Na morzu fascynujące jest to, co za horyzontem. Właściwie nie wiadomo co tam jest, pewne, że zobaczymy jakiś ląd, do którego zmierzamy i który jest na razie wielką tajemnicą, której rozwikłanie to kawałek historii, ludzie, przyroda, wszystko to w pewnym sensie spójne, bo należy do tego nieznanego nam jeszcze miejsca.

Rejsy „wzdłuż”.
Zapraszamy do zapoznania się z kolejnym odcinkiem Historii Polskiego Żeglarstwa Zbyszka Klimczaka. Kolejny, ósmy już odcinek przypamina wielki rejs s/y Gedanii od Arktyki do Antarktydy, klikajcie więcej...

Koledzy! Czas na Damy!
Jak proroczo brzmiały słowa Joshuy Slocuma, gdy w 1898 r po skończeniu szczęśliwie swojej podróży powiedział: „Panie ze wszystkich zakładów naukowych chciałyby wiedzieć, w jaki sposób podróżowałem samotnie, co – pomyślałem - wróżyło w przyszłości pojawienie się szyprów rodzaju żeńskiego, do czego dojdzie na pewno, jeżeli my mężczyźni będziemy ciągle powtarzać, że dla kobiet nie ma miejsca na morzu” ( Joshua Slocum Samotny żeglarz. Warszawa 1958r.)

Z lodów dalekiej północy i pływania „wzdłuż” wróćmy do rejsów „wokół”. Na polskich żeglarzy ciągle jeszcze czeka trasa okołoziemska przez trzy przylądki: Dobrej Nadziei, Leeuwin i Horn. Przez lata uważano, że trasa ta jest niemożliwa dla żeglarzy sportowych. Dopiero w 1942 r argentyński żeglarz Viti Dumas na keczu „Lehg II” pokonał tę trasę ( między czerwcem 1942 r a sierpniem 1943 r).

W odcinku tym omówię w wielkim skrócie wyprawy do lodów dalekiej Północy, bo one dały początek i doprowadziły w ostatecznym efekcie do bodajże najsłynniejszej polskiej wyprawy w historii światowego żeglarstwa – Przejścia Północno-Zachodniego przez jacht „Gedania” i kapitana Dariusza Boguckiego. Ale o tym potem.

W latach 60 i 70 - tych polskie żeglarstwo notuje wiele sukcesów. Szczegółowe ich omówienie znajdzie czytelnik w książce. Tutaj chcę raczej przypomnieć zmagania z oceanem, wiatrami i własną słabością żeglarzy, którzy przecierali nowe szlaki i nieśli polską banderę tak gdzie jeszcze nikt jej nie widział. Do omówienia staram się wybierać mniej więcej chronologicznie „kamienie milowe” w tej historii.

Wyczyny polskich żeglarzy na szalupach
To nie brawura i szaleństwo wybierać się na szalupie przez ocean, ponieważ szalupy ratunkowe ze statków muszą mieć dużą dzielność morską, to szare i biedne życie zmuszało śmiałków do podejmowania takich wyzwań. Poświęćmy więc im trochę miejsca i czasu, bo warto.

Od redakcji: publikujemy kolejny odcinek historii żeglarstwa według Zbyszka Klimczaka. Cykl ukazuje się z okazji 80-lecia polskiego żeglarstwa. W najbliższym czasie opublikujemy cały cykl artykułow (łacznie 9). Zapraszamy do lektury!

Od redakcji: Okrągła rocznica 80 lat Polskich Żagli na morzach i oceanach, stała się okazją do publikacji cyklu artykułów o historii Naszego żeglarstwa. Pomysł wyszedł od nieocenionego Zbyszka Klimczaka (autora książki Adriatyckim Szlakiem), który zaproponował wspólną akcję portali żeglarskich. Gorąco zachęcamy do zapoznania się tekstem Zbyszka. Mamy również nadzieję, że obok artykułów o żeglarzach i wydarzeniach dużego formatu pojawią się również Wasze wspomnienia. Wspomnienia o początkach waszych klubów, ciekawe unikalne zdjęcia, anegdoty z rejsów mazurskich i bałtyckich, wspomnienia oddające klimaty żeglarskie z przed lat. Wszystko będziemy publikować w dziale Historia Żeglarstwa / Polskie Żagle. Piszcie i klikajcie więcej... oddajemy Wam głos.

Od redakcji: to już ostatnia, trzecia część wspomnień Władysława Bożka. Raczyński-II dociera do Plymouth. Przed startem do regat OSTAR-80 jacht przechodzi naprawy gwarancyjne, montowana jest elektronika i osprzęt. To okres gorączkowych przygotowań do startu, ale również spotkań żeglarzy z całego świata. Do startu na Nike II przygotowuje się sławny żeglarz Richard Konkolski. W trzeciej części znajdziecie również informacje o okolicznościach zatonięcia jachtu Raczyński II. Tekst jest uzupełniony zdjęciami w większości nie publikowanymi wcześniej w mediach żeglarskich.

Od redakcji: kolejna druga już część obszernych wspomnień Władysława Bożka. Raczyński-II z 8-osobową załogą wyruszył do Plymouth. Były to pierwsze mile morskie jachtu, koniec problemów z biurokracją a zarazem okres intensywnych przygotowań jachtu do regat OSTAR-80. Trasa do Plymouth obfitowała w różne przygody min. wyjście na mieliznę w okolicach Cuxhaven, interwencję policji wodnej oraz kolejne osadzenie jachtu na mieliźnie... Zapraszamy do zapoznania się z kolejną częścią unikalnych wspomnień.

Od redakcji: publikujemy pierwszą część wspomnień Władysława Bożka. Historia jachtu Raczyński – II, to opowieść o Czesławie Gogołkiewiczu doskonałym projektancie jachtów Raczyński II i Spaniel II, historia niezwykłej budowy nowoczesnego jachtu regatowego na zapadłej wsi w okolicach Sandomierza, to wreszcie przybliżenie "klimatów" minionej epoki. Tekst wzbogacają unikalne fotografie w większości nie publikowane w prasie żeglarskiej.